Autoafirmacja jest postawą szacunku wobec siebie, w wyniku której zdolni jesteśmy szanować innych. Nie ma ona nic wspólnego z poczuciem wyższości. To docenienie siebie za te wszystkie pozytywne cechy, które wszyscy posiadamy od Stwórcy, a które zbyt często uznajemy za oczywiste.
Człowiek współczesny przede wszystkim cierpi na pogardę samego siebie, czuje, że nie jest nic wart a ten stan rekompensuje sobie uciekając w szaloną aktywność lub przyjmuje postawę osoby z poczuciem wyższości czy „władzy”. Przeżywa siebie w pierwszej kolejności nie jako grzesznika, ale poranionego, a przez to siebie nie docenia. Przyczyną tego jest doświadczenie braku bezwarunkowej miłości rodziców i znaczących dla nas osób.. Brakowało nam słów: „Kocham Ciebie za to, że jesteś a nie za to co zrobisz”. Rodzice nie są bogami, są istotami ludzkimi, którzy posiadają pewne ograniczenia, co nie znaczy, że mamy siebie nie doceniać, nie przeżywać poczucia godności jako osoby.
Jednak ten niedostatek miłości od najbliższych sprawił, że nasza konstrukcja psychiczna została nadszarpnięta. W psychice niczego nie da się zniszczyć, wszystko można uzdrawiać i porządkować. W tym porządkowaniu musi nam ktoś towarzyszyć, aby otworzyć nam drzwi do
własnego wnętrza, gdyż sami nie jesteśmy zdolni przyjąć prawdy o sobie. Sztuki autoafirmacji można się nauczyć. Niniejsze opracowanie zawiera praktyczne ćwiczenia pomocne do tego, aby w sposób dojrzały siebie doceniać a przez to innych.